تن‌آرامی یکی از تکنیک‌هایی است که روانشناسان برای رفع استرس و خستگی آن را به همه پیشنهاد می‌کنند و طرفداران زیادی پیدا کرده است.
اما شاید برای‌تان جالب باشد که بدانید از این تکنیک در دوران بارداری برای آرامش مادر و در هنگام زایمان برای زایمان بهتر و راحت‌تر استفاده می‌شود. به همین دلیل ما از سکینه بهبودی، کارشناس مامایی و مربی کلاس‌های آموزشی دوران بارداری، درباره روش و مراحل انجام این تکنیک پرسیدیم.
بهبودی درباره مکانی که تن‌آرامی باید در آن انجام شود می‌گوید: خانم‌ها مکانی را باید برای تن‌آرامی انتخاب کنند که آرام و ساکت باشد و در آنجا کاملا راحت و آسوده باشند.
البته می‌توانند از موسیقی بسیار ملایم بی‌کلام هم برای مراحل این تمرین استفاده کنند. این موسیقی می‌تواند موسیقی طبیعت باشد مانند صدای جریان آب یا خواندن پرنده‌ها.
همه خانم‌ها تا چند هفته بعد از زایمان تغییراتی را در بدن خود حس می‌کنند که ممکن است برای‌شان کمی گیج‌کننده و حتی نگران‌کننده باشد. در صورتی که این تغییرات به این دلیل اتفاق می‌افتند که بدن در تلاش برای بازگشت به وضعیت خود مانند قبل از بارداری است. ما در گفتگو با پریسا الماسی درباره این تغییرات صحبت کردیم و از جزئیات آن پرسیدیم.
الماسی درباره دوره نفاس می‌گوید: دوره نفاس به بازه زمانی بعد از زایمان می‌گویند که در جریان آن تغییرات آناتومی و فیزیولوژی (تغییرات جسمی) در مادران به وضعیت قبل از دوران بارداری برمی‌گردد. مدت این حالت به‌طور دقیق مشخص نشده اما معمولا بین 4 تا 6 هفته بعد از زایمان در نظر گرفته می‌شود. در دوران نفاس تغییرات چشمگیری رخ می‌دهد که ممکن است برای بعضی از تازه مادران آزار‌دهنده یا نگران‌کننده باشد.
در دوره نفاس بسیاری از زنان اضطراب شدیدی دارند و حتی برخی از آنها از اینکه نوزاد جدید در کانون توجهات قرار میگیرد احساس می‌کنند طرد شده‌اند.
این کارشناس مامایی درباره تغییرات دستگاه تناسلی در این دوران می‌گوید: جمع شدن دستگاه تناسلی و مجرای زایمان و بازگشت به وضعیت قبل از بارداری مدت کمی بعد از زایمان صورت میگیرد. به تدریج از اندازه واژن و مدخل واژن هم کم می‌شود اما این بخش‌ها به میزان کمی به وضعیت خود مانند قبل از بارداری برمی‌گردند. پارگی یا کشیدگی پرینه (لایه داخلی واژن) در جریان زایمان باعث شل شدن مدخل واژن شده و احتمال دارد کف لگن هم کمی دچار آسیب‌دیدگی شود. همچنین وضع حمل باعث افزایش احتمال بروز بی‌اختیاری ادرار در خانم‌ها می‌شود.
تغییرات رحم
افزایش بسیار زیاد جریان خون رحم که برای حفظ بارداری ضرورت دارد از طریق بزرگ‌شدن و تغییر شکل عروق لگن امکان‌پذیر است. بر همین اساس الماسی می‌گوید: پس از زایمان قطر این عروق به وضعیت قبل از بارداری بر می‌گردد. در دوره نفاس در داخل رحم، عروق خونی بزرگتر تخریب می‌شوند و به تدریج جذب شده و جای خود را به عروق بزرگتر می‌دهند. اما با وجود این، احتمال دارد که بقایای کوچک عروق بزرگتر تا سال‌ها باقی بماند.
تفغییرات مقعد و سرویکس
مقعد و سرویکس بعد از زایمان به آهستگی جمع می‌شود و این منفذ تا پایان هفته اول تنگ می‌شود، ضخامت سرویکس افزایش پیدا می‌کند اما سوراخ خارجی سرویکس به‌طور کامل به شکل قبل از زایمان خود بر‌نمی‌گردد و تا حدی پهن‌تر باقی‌می‌ماند.
الماسی در همین زمینه توضیح می‌دهد: در اوایل دوره نفاس ریزش بافت‌های رحمی باعث افزایش‌ترشحات واژینال می‌شود که حاوی سلول‌های خونی، سلول‌های رحمی قطعه قطعه و باکتری‌ها هستند. در چند روز اول بعد از زایمان خون کافی برای قرمز رنگ شدن این ترشحات وجود دارد اما بعد از 3 یا 4 روز این ترشحات کمرنگ‌تر می‌شوند. سپس بعد از حدود 10 روز این ترشحات رنگ سفید و یا سفید مایل به زرد به خود میگیرد و مدت متوسط تولید این ترشحات 24 تا 36 روز است.
هنگامی که فردی تصمیم می گیرد تا برای مشخص شدن وضعیت بارداری خود از انواع تست های بارداری استفاده کند، برای به دست آوردن نتیجه دقیق باید با انواع این روش ها و چگونگی عملکرد آن ها آشنا شود. همچنین، خانم های جوانی که قصد باردار شدن دارند، باید در مورد کیفیت انواع تست های بارداری که در دسترس عموم قرار دارد، مطمئن شده باشند. در ادامه این مقاله به برخی از رایج ترین انواع تست های بارداری که در آنها از نمونه ادرار و یا نمونه خون مادر باردار استفاده می شود، اشاره شده است. رایج ترین این موارد عبارتند از:
براساس نتایج یک مطالعه جدید، نوزادان تازه متولدشده از ما تقلید نمی‌کنند بلکه ما از آنها تقلید می‌کنیم. این مطالعه موجب داغ شدن مجدد بحث دانشمندان بر سر این موضوع شده است که آیا نوزادان با توانایی کپی کردن رفتار برزگسالان به دنیا می‌آیند؟
در اکثر وب‌سایت‌ها و کتاب‌ها درباره کودکان گفته می‌شود که نوزادان با قابلیت تقلید رفتار به دنیا می‌آیند اما تحقیقات جدید حاکی از آن است که تقلید کردن مهارتی است که نوزادان یاد می‌گیرند؛ احتمالا از طریق تقلید ما از آنها.
ویرجینیا اسلاتر، از دانشگاه کوئینزلند، در این‌باره می‌گوید: «وقتی که با نوزادان تعامل می‌کنیم، می‌خواهیم آنها را وارد دنیای خودمان کنیم. ما از نوزادان تقلید می‌کنیم و این کار آنها را تحریک به انجام عمل مشابه می‌کند. ما به تقلید کردن از رفتار آنها ادامه می‌دهیم و این امر مجموعه‌ای از تعاملات متقابل را به ارمغان می‌آورد که شبیه به تقلید کردن است و در نهایت هم تبدیل به مهارت تقلید می‌شود. اما این پروسه توسط والدین صورت میگیرد و در واقع نوزاد قادر نیست از لحظه تولد به تقلید از رفتار دیگران بپردازد».
به گزارش ABC، مدت‌های مدیدی است که دانشمندان بر سر این موضوع که «آیا نوزادان قادر به تقلید از بزرگسالان هستند یا خیر» اختلاف نظر دارند؛ این در حالی است که نتایج برخی از مطالعات نشان می‌دهد نوزادان توانایی تقلید کردن را دارند و برخی دیگر عکس این قضیه را ثابت می‌کرد.
پروفسور اسلاتر که تحقیقاتش در نوع خود یکی از بزرگ‌ترین و جامع‌ترین مطالعات تا به امروز بوده است، می‌گوید: «ما به منظور حل اختلاف نظرها وارد عمل شدیم».
آزمایش پاسخ‌دهی نوزادان به حرکات بزرگسالان
پروفسور اسلاتر و همکارانش پاسخ نوزادان را در سن یک، سه، شش و نه هفتگی نسبت به طیف وسیعی از حرکات و اشارات بزرگسالان سنجیدند. بزرگسالان برای 106 نوزاد 11 حرکت مختلف ارائه کردند که شامل باز کردن دهان، اشاره کردن با انگشت، بیرون آوردن زبان، قیافه شاد و غمگین و همچنین صداهایی مانند «همممم» و «عههههه» می‌شد.
هر حرکت به مدت 60 ثانیه برای نوزادان نمایش داده می‌شد که در طی آن دانشمندان پاسخ نوزاد را ثبت می‌کردند. محققان به منظور جلوگیری از سردرگمی نوزادان با انجام هر حرکت، اطمینان حاصل کردند که محیط قبل از ارائه حرکتی جدید به نوزاد ساکت، آماده و آرام باشد. هیچ مدرکی دال بر تقلید نوزادان از حرکات بزرگسالان دیده نشد.
رایج‌ترین فعالیت در میان نوزادان بیرون آوردن زبان بود که مشخص شد در پاسخ به تعدادی از حرکات بزرگسالان اتفاق افتاده است. پروفسور اسلاتر در این‌باره گفت: «نوزادان در پاسخ به باز کردن دهان و حالات غمگین و شاد صورت بزرگسال هم زبان بیرون آورند».
به گفته وی، شکی وجود ندارد که نوزادان قادر به تقلید از بزرگسالان هستند اما بنابر یافته‌های وی کودکان این مهارت را می‌آموزند. دکتر اسلاتر در جواب به کسانی که فکر می‌کنند نتایج یافته‌های وی از جادویی بودن بچه‌دار شدن می‌کاهد، گفت: «به عقیده من این امر که کودکان از لحظه تولدشان به افراد دیگر علاقه‌مند هستند، شگفت انگیز است. آنها آماده هستند تا یاد بگیرند چگونه با اطرافیان ارتباط برقرار کنند که بخشی از آن با یادگیری تقلید صورت میگیرد».
به گفته شریل دیسانایاک، پروفسور روانشناسی، این تحقیق تاثیر عظیمی بر تئوری‌ها، مطالعات و آموزش کودکان به خصوص در زمینه بیماری اوتیسم دارد. وی می‌گوید: «هیچ یک از مطالعات تا به امروز شامل این مقدار کودک، این مقدار حرکت و الگوی تجربی قوی نبوده است».
این تحقیق اولین پژوهش دگرگونی در نوع خود است که به مطالعه تقلید در نوزادان تازه متولد شده پرداخته است. پس اگر نوزادتان از حرکات شما تقلید نمی‌کند، نگران نباشید چراکه در حال یادگیری است.